Artikel

Foto speld


Bep van Klaveren 

In augustus 1928 werden in Amsterdam de Olympische Spelen gehouden. De Nederlandse equipe was met zes gouden medailles en een achtste plaats in het landenklassement buitengewoon succesvol. Onder de goudwinnaars was de Rotterdamse vedergewicht Bep van Klaveren, die daarmee een voor ons land nog altijd unieke prestatie leverde. Zijn Olympische titel gaf het boksen in heel Nederland een impuls. In de Noordkop werden boksclubs gestart in Den Helder, Anna Paulowna, Wieringen, Nieuwe Niedorp en, kijk aan, in Schagen. De Schager Courant meldde op 25 juni 1929 de oprichting van Boksclub Schagen. In 1930 en 1931 vinden we in de krant welgeteld drie tekenen van leven. Twee betreffen feestelijke gelegenheden waarbij de Boksclub Schagen acte de présence gaf. Wie de bestuursleden waren wordt niet vermeld. Evenmin zien we uitslagen van deelname aan wedstrijden. Van Rijswijk's schoenhandel adverteerde welgeteld één keer met 'sportschoeisel voor voetbal, tennis, boksen, racen en hardloopen'. Afgaand op het krantenarchief leidde de boksclub een marginaal bestaan.

 

Foto Bep van Klaveren 1928

Blind

Dat is niet verwonderlijk, want boksen had geen goede naam. Voorstanders wezen op de heilzame werking van de intensieve bokstraining en op de discipline en zelfbeheersing die de beoefenaren kregen bijgebracht. Maar aan uithangbord Bep van Klaveren was dat niet af te zien. Die mepte zijn tegenstanders het liefst 'te pleuris', zoals hij het noemde. Hij had zelfs drie maanden in de bak gezeten omdat hij zijnvrouw buiten westen had geslagen. De Schager Courant liet in de rubriek 'Voor onze jeugd' ene Z, die voor de lol een partijtje had 'geknokt', vertellen dat hij door een flinke 'peut' aan een oog blind was geraakt. Het maakte het boksen er in Schagen niet populairder op en de Boksclub Schagen stierf in de anonimiteit. Gelukkig weten we nu dankzij Lucien Kortenaarvan een tastbare nalatenschap. Zie afbeelding 2. Het lijkt geen erespeld voor bijzondere leden. Eerder is het een lidmaatschapsspeld, die men in de revers stak om uit te dragen dat men lid was. Hij moet omstreeks 1930 zijn uitgebracht, als de veronderstelling klopt dat de club niet langer dan een paar jaar heeft bestaan. De speld van Boksclub Schagen is in bezit van verzamelaar Cees Kuijper, die ook de foto heeft aangeleverd. 

 

Max Euwe

Hiermee is over boksen in Schagen niet het laatste woord gezegd. Eind jaren dertig waaide over Nederland een gure wind van over de oostgrens, waar de Duitse jeugd door de Führer onder meer met bokslessen werd voorbereid op de Tweede Wereldoorlog. Dat vroeg om een reactie. Vanuit de vaderlandse krijgsmacht werd eveneens gewezen op de weerbaarheid door boksen verkregen. Landelijk herleefde de interesse in de bokssport, vooral onder jongeren. Ook in Schagen begonnen weer wat knuisten te jeuken. Op 16 januari 1938 kwamen leden van de Heldersche Boksbond in hotel Igesz een demonstratie geven met het doel in Schagen weer een vereniging van de grond te tillen De man achter dit initiatief was Martin de Haas, die in vennootschap met zijn schoonvader Gerrit Anneveldt aan het Laanplein een fietsenwinkel dreef, waar ook radio's, wasmachines en sportartikelen te koop waren. De Haas was een sportieve vent, regionaal bekend als verdediger in het eerste elftal van de voetbalvereniging Schagen. De oprichtingsvergadering die hij uitschreef trok veel jongeren, ook uit omliggende dorpen als Schagerbrug, 't Zand, Wieringerwaard en Dirkshorn. De zaal kreeg voorgehouden dat het amateurboksen een faire sport was en geen dekmantel voor straatvechters en ruziezoekers. Wie boksen als iets minderwaardigs zag moest bedenken dat de Nederlandse wereldkampioen schaken Max Euwe, een gevierd en hoog ontwikkeld man, had verklaard altijd met veel genoegen de bokssport te hebben beoefend.

 

Foto Hitlerjeugd

 

 

 Door Vriendschap Sterk 

Alle aanwezige jongelui meldden zich aan. De naam van de op 21 februari 1938 opgerichte, nieuwe Schager Boksclub werd DVS, Door Vriendschap Sterk. Als voorzitter en 1e secretaris wierpen zich op de al genoemde Gerrit Anneveldt en Martin de Haas. Tot 1e penningmeester werd benoemd de aan het Noord gevestigde kapper Willem Domper. De 2e penningmeester was de vrachtrijder Joop Hoebe en de 2e secretaris Jo Bremer, ook al een kapper. Aan het haar van de Schager boksdebutanten kan het dus niet hebben gelegen. Maar Gerrit Anneveldt?! Heeft de Schager verzetsman naar wie een straat in Muggenburg is vernoemd, zijn vuisten leren gebruiken bij de Schager Boksclub? Dat mogen we niet voetstoots aannemen. De Gerrit Anneveldt van DVS was de oom van, wat overigens niet uitsluit dat zijn gelijknamige neef lid is geweest. Het bestuur agendeerde de eerste training op vrijdag 25 februari 1938 om 20:00 uur in hotel Igesz, met de toezegging dat getracht zou worden een '1e klas trainer te engageeren'. Vanwege de grote toeloop van leden werd een tweede wekelijkse trainingsavond overwogen. Het koren van DVS stond te bloeien. 


Bestuur

Nog eens de bestuursleden:

  • Martinus (Martin) de Haas. Beroep(en): rijwielhandelaar. Geboren 02.03.1913 in Uitgeest. Verhuisd naar Schagen 16.05.1936. Gehuwd 29.07.1937 in Schagen met Gretha Anneveldt. Adres Laanplein E 42.
  • Gerrit Anneveldt. Beroep(en): letterzetter, rijwielhandelaar. Geboren 13.10.1887 in Stad Doetinchem. Verhuisd naar Schagen 08.03.1907. Gehuwd 26.07.1912 in Schagen met Dieuwertje Schrieken. Adres Laanplein E 43.
  • Willem Domper. Beroep(en): kapper. Geboren 26.04.1913 in Schagen. Adres Noord A 74.
  • Johannes Cornelis (Joop)Hoebe. Beroep(en): chauffeur, vrachtrijder.Geboren 18.10.1905 in Alkmaar. Gehuwd 16.05.1929 in Warmenhuizen met Anna Cornelia Buiter. Verhuisd naar Schagen 18.04.1934. Adres Noord A 32.
  • Johan (Jo) Bremer. Geboren 18.03.1914 in Den Helder. Beroep(en): kapper. Verhuisd naar Schagen 22.10.1936. Gehuwd 13.07.1939 in Schagen met Elisabeth Borst. Adres Loet E 148.

Wat opvalt is dat vier van de vijf import waren; misschien stonden ze daarom open voor een nieuwe sport naast het voetbal, waar ze elkaar van kenden. Allen waren in Schagen een eigen bedrijf begonnen, drie al voor hun 25e. Stuk voor stuk ondernemende mannen. Het is juist daarom zo eigenaardig dat DVS meteen na het uitschrijven van de eerste oefenavond verdwijnt van onze radar. We kunnen ons niet voorstellen dat het bij die ene training is gebleven, maar bewijzen van het tegendeel ontbreken ons. Zijn er lezers die het vervolg van de Schager Boksclub DVS kennen? Dan horen we dat graag.