Artikel
Frits Kruit
Frits Kruit, geb. 24 april 1918 te Oude-Niedorp, overleden 30 december 1987 te La Gacilly. Gehuwd met Margaretha Mink op 28 juni 1940. Beroep: bloembinder
Frits Kruit was een man van weinig woorden die niet zonder littekens door de oorlog is gekomen. Hij was net 22 jaar toen de oorlog begon. In 1940 huwde hij met Maria Mink en zij kregen gedurende de oorlogsjaren twee kinderen. Voor zijn huwelijk volgde hij de kunstacademie in Amsterdam. In de oorlog functioneerde Frits Kruit redelijk behoudend. Samen met zijn vrouw Maria had hij een kunsthandel in Schagen. Tijdens het verloop van de oorlog raakte hij betrokken bij de onderafdeling Schagen van de Landelijke Knok Ploeg (LKP) Zijpe-Callantsoog. Frits zocht vooral het avontuur in de operaties van de LKP. Hij was zeer actief betrokken bij diverse acties. Hij is vanuit deze functie betrokken geweest bij de liquidatie van een verrader. De ware toedracht van deze actie zal waarschijnlijk verborgen blijven in het verleden. Verder heeft Frits Kruit regelmatig onderduikers in huis gehad. Een broer van zijn vrouw is 4 jaar bij hen ondergedoken geweest om aan werkkampen in Duitsland te ontkomen. Af en toe waren er ook joodse mensen in huis en vaak kwamen er hongerige Amsterdammers langs. Na de oorlog kreeg het gezin Kruit nog vier kinderen. Aan Frits veranderde na de oorlog veel. Hij werd een gesloten, depressief mens dat nauwelijks praatte over het verleden. Er zal in de oorlog iets gebeurd zijn waardoor hij zo gesloten werd. Hij is niet de enige, die niet zonder kleerscheuren de oorlog doorkwam. Er was in die tijd bovendien nog weinig aandacht voor de nazorg, in het geval van schokkende, emotionele ervaringen. Frits Kruit heeft wel altijd gewerkt, een paar jaar als bloembinder in een zeer bekende bloemenzaak in Rotterdam. In 1965 is hij een eigen plantenkwekerij begonnen, maar nadat hij een aantal malen getroffen werd door een hartinfarct, werd de zaak geliquideerd. Vanaf 1975 heeft hij ongeveer 10 jaar met een auto rondgetrokken door Europa, de laatste jaren van Noorwegen naar Griekenland, waarbij hij weer met tekenen en schilderen begon. Daarna streek hij in 1985 neer in Bretagne in een kunstenaarsdorp genaamd La Gacilly. Als kunstschilder sleet hij daar zijn laatste jaren. Hij overleed in 1987 in datzelfde dorpje.
