Artikel
Thomas Johannes (Thom) Denijs werd geboren te Schagen op 3 januari 1877.
Hij was in zijn tijd een beroemd zanger (bas-bariton).
Thom kwam uit een zeer muzikale familie.
Zijn vader was Johannes Denijs, van beroep kashouder en een verdienstelijk zanger (bas). Zijn moeder was Margaretha van der Haagen.
Zijn opa was dirigent van de Langedijkse Liederentafel.
Zijn zus Helena Marie Denijs (Schagen, 6 oktober 1871- Amsterdam, 28 november 1914) was violiste en ontving haar opleiding eveneens aan het Amsterdams Conservatorium. Na haar huwelijk in 1897 verdween ze van de podia.
Ook zijn broer Simon was zanger (bas-bariton).
Thom was getrouwd met Emmy Kruijt zangeres en pianiste.
Koningin Wilhelmina benoemde hem in 1927 tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Hij overleed in Den Haag op 14 november 1935 aan de complicaties die optraden na een operatie in het Bronovo-ziekenhuis Hij werd vervolgens begraven op Nieuw Eikenduinen in Den Haag.
Op het graf werd in 1936 een beeldhouwwerk van Corinne Franzen Herslefeld onthuld, aldus het Leidsch Dagblad van 19 mei 1936.
Thom ontving zijn muzikale opleiding aan het Amsterdams Conservatorium. Hij kreeg zangles van o.a. Cornelie van Zanten en Johannes Messchaert. Voor de Algemene Muziekleer kreeg hij les van Daniel de Lange, Bernard Zweers en Jean Baptiste Cornelis de Pauw.
In 1899 werd zijn stem nog als onvoldoende geclassificeerd tijdens een concert waarin hij een werk van Max Bruch uitvoerde. Het volgende stuk getiteld Hier will ich träumen viel wel in goede aarde.
Verdere studies vonden plaats in Berlijn (na een toelage van koningin Wilhelmina) en bij Jules Algier in Parijs.
Hij was lid van het Amsterdamsch Lyrisch Toneel (1901-1903). Daar leerde hij zijn vrouw Emmy Kruijt kennen. Hij vertolkte daar de rol van Papageno en zijn aanstaande echtgenote de rol van Papagena in Die Zauberflotevan W.A. Mozart.
Hij zong tot 1905 enkele rollen in opera's, maar legde zich daarna meer toe op oratoria Thom gaf van 1903 tot 1910 zangles aan het Rotterdams Conservatorium. Omdat zijn loopbaan in binnen- en buitenland steeds meer tijd eiste, moest hij het lesgeven stopzetten.
Denijs trad op in Nederland, België, Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk-Hongarije.
In 1911 kwam hij tot rust in Berlijn, maar WO-I bracht hem naar Den Haag.
Hij trad van 1902 tot en met 1935 minstens 174 keer op met het Concertgebouworkest. Onder leiding van Willem Mengelberg vertolkte hij de baritonrol in de Mattheus Passion van Johann Sebastian Bach, maar ook de Negende Symfonie -Ode an die Freude - van Ludwig van Beethoven In 1925 gaf hij een aantal masterclasses in Bern.
In 1926 waagde hij de overtocht naar de Verenigde Staten voor concerten met Willem Mengelberg (zie foto hieronder)
Zijn stem is bewaard gebleven in een aantal plaatopnamen, waarbij hij soms door zijn vrouw wordt begeleid. Een aantal liederen kwam terecht op de Philips CD Het puik van zoete kelen
Klik op de link voor een fragment:
Pijzel: Gloeiend gesmeed, met Emmy Denijs piano
Bronnen
Dit artikel is gebaseerd op gegevens uit o.a. Wikipedia.
De muzikale links kwamen tot stand met dank aan Muziekweb. Op muziekweb zijn meer fragmenten van Thom Denijs te vinden
Reacties
Artikel
Onderstaand artikel is beschikbaar gesteld door de Historische Vereniging De Zijpe en staat ook als PDF in Bronnen
De familie Köster wordt niet vermeld in het Plukker Album.
Bronnen
Reacties
Artikel
Onderstaande artikelen zijn beschikbaar gesteld door de Historische Vereniging De Zijpe en staan ook als PDF in Bronnen
Bronnen
Reacties
Artikel
Leden van de familie Schene voor het jaar 1900
Schene, Anna Wilhelmina (geb. te Schagen 27 jul 1900)
Schene, Arie (geb. te Schagen ± 1888)
Schene, Bernhard Heinrich Georg (geb. te Schagen 19 mei 1882)
Schene, Catharina (geb. te Schagen ± 1889)
Schene, Friedrich Bernhard Heinrich (geb. te Anten (Pruisen) 12 sep 1855)
Schene, Heinrich Bernhard (geb. te Schagen 14 jul 1880)
Schene, Helena Marie (geb. te Schagen 6 jul 1875)
Schene, Herman Bernhard Heinrich (ovl. te Berge 16 jan 1876)
Schene, Johan Bernard (geb. ± 1840 - ovl. na 1888)
Schene, Johann Hermann (geb. te Schagen 10 jun 1877)
Schene, Marie Caroline Catharine (geb. te Schagen ± 1893)
Schene, Wilhelmus Heinrich (geb. te Berge 6 okt 1852)
Dit is Johann Bernard (Wilhelm) Schene, geboren ± 1840, te Berge-Anten (Duitsland), overleden te Schagen in 1896.
Hij vestigde zich in 1873 als manufacturier en winkelier aan de Laagzijde in Schagen.
Hij trouwde met Anne Margrethe Wilhelmine Auguste Bäschemeijer, alias: Böschemeijer uit Schagen.
De zaak werd later overgenomen door één van zijn zoons Johann Hermann Schene, geb. te Schagen 10 jun 1877.
Deze stopt met de zaak in 1937.
Friedrich Bernhard Heinrich Schene, zie verder in dit artikel, kwam eveneens uit Berge-Anten (Duitsland ).
Dit is Friedrich Bernhard Heinrich Schene.
Gehuwd te Schagen op 4 mei 1883 met Diewertje Heinstman. Met verklaring omtrent de vader der bruidegom.
Getuigen Wilhelmus Heinrich Schene, Andries van Leeuwen, Klaas de Haan en Louwris Schouten.
Dieuwertje Heinstman is geboren te Wieringerwaard op 11 december 1863 en is de dochter van Arie Heinstman en Trijntje van Leeuwen.
Friedrich kwam samen met zijn broer Wilhelmus Heinrich Schene (mijn betovergrootvader) vanuit Berge-Anten (Duitsland) naar Schagen.
Zij behoorden tot de Westfaalse stoffenhandelaren (lappiespoepen).
Hij had in Schagen aan de Laagzijde 68 een kleermakerij en kledingzaak.
Friedrich overleed in 1940 op 85-jarige leeftijd en liet 3 dochters na.
Friedrich en Diewertje kregen ook een zoontje dat echter vroeg overleed (1 jaar) in 1892.
Bronnen
Reacties
Artikel
Familiebedrijf Schmalz in Schagen overleefde twee grote branden
Al meer dan honderd jaar is de naam Schmalz verbonden aan de Gedempte Gracht in Schagen. De huidige dameskledingzaak aan deze straat, die een eeuw geleden nog Laagzijde heette, is voortgekomen uit textiel- en manufacturenzaak Vader. Deze werd in 1902 door Theo Schmalz overgenomen en bleef daarna 3 generaties lang in de familie. Sinds 1993 zit er geen Schmalz meer in het bedrijf, maar de naam blijft op de gevel staan. Want Schmalz is een begrip in Schagen.
Geen lapjespoep
Veel kledingzaken in ons land zijn ooit begonnen door Duitse textielhandelaren, die in de negentiende eeuw als marskramers – “lapjespoepen” en hannekemaaieres” - door Nederland reisden. Naast bekende ketens als V&D, C&A en P&C hebben ook regionale kledingbedrijven als Bruggeman, Köster, Meijer en Schmalz een Duitse achtergrond.
‘Grootvader Theo Schmalz kwam in 1890 wel uit Duitsland, maar hij was geen lapjespoep’, vertelt kleindochter Jenny Noorman–Schmalz. ‘Hij wilde via Rotterdam naad de Verenigde Staten van Amerika emigreren, maar zijn metgezel liet het afweten en toen is hij in Nederland gebleven.’
Na enig omzwervingen kwam Theo Schmalz bij textielhandel Vader in Schagen terecht, waar hij zes jaar als bediende werkte. Daarna trad hij in dienst van de manufacturenzaak van de gebroeders Frese in Venhuizen.
Winkel van Sinkel
Zijn huwelijk met een rijke boerendochter stelde Theo Schmalz in staat om in 1902 textielhandel Vader in Schagen over te nemen. Aanvankelijk was het echt een ‘Winkel van Sinkel’ met textielwaren, bedden, naaimachines en van alles op het gebied van woninginrichting.
Branden
Twee grote branden – in 1913 en 1984 – verwoestten wel de panden van Schmalz, maar niet het familiebedrijf. Jenny Noorman: ‘De eerste brand brak uit tijdens de kerstdagen. Er stonden echte kaarsjes in de etalage en dat liep verkeerd af’. Echtgenoot Jitzes Noorman laat de eerste steen zien die op 6 maart 1914 werd geplaatst ter gelegenheid van de start van de herbouw.
In de Tweede Wereldoorlog kwam de tweede generatie Schmalz aan bod. Aanvankelijk hadden zonen Kees en Wil samen de leiding in handen, maar dat ging mis. Kees ging alleen door met de zaak, die zich steeds meer in de richting van dames- en herenmode ontwikkelde. In 1976 splitste Schmalz die twee afdelingen. De herenmode kreeg onderdak in het achter de zaak gelegen overdekte winkelcentrum Makado.. De dameskleding bleef aan de Gracht. In de jaren tachtig, toen Jenny en Jitzes Noorman het bedrijf hadden overgenomen, werd de zaak aan de gedempte gracht opnieuw door een grote brand verwoest. In 1984 vloog het naastgelegen pand van Foto Niestadt in brand en het vuur sloeg over naar de gebouwen van Schmalz, die volledig afbrandden.
Nieuwbouw
In augustus 1985 was de nieuwbouw klaar. De panden Gedempte Gracht 27, 29 en 31 vormen sindsdien een geheel. Met naast Schmalz Mode nog twee winkels onder hetzelfde dak. Boven deze drie zaken bevinden zich negen appartementen. Jenny en Jitzes Noorman wonen in het appartement op de derde en hoogste verdieping. Zo zijn ze nog steeds verbonden met het bedrijf, dat niet meer in de familie is, maar nog steeds de naam Schmalz draagt.
Dit artikel is overgenomen uit West-Friesland toen en nu, nummer 3, dat verscheen in 2009
De copyright berustte bij de Uitgeverij Waanders BV in Zwolle, die na faillissement is ontbonden.
TM: Theo Mes fotografie